Tuesday, November 15, 2016

ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ជិត​ចង្កេះ​ភ្នំ​ធំ​ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ​ស្នើ​ឲ្យ​បញ្ឈប់​ក្រុមហ៊ុន​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​ថ្ម​ភ្នំ

ទីតាំង​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​ធំ ឋិត​នៅ​ឃុំ​អូរប្រាសាទ ស្រុក​មង្គលបូរី ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ ថ្ងៃ​ទី​១៨ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Hum Chamroeun
ទីតាំង​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​ធំ ឋិត​នៅ​ឃុំ​អូរប្រាសាទ ស្រុក​មង្គលបូរី ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ ថ្ងៃ​ទី​១៨ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Hum Chamroeun
ប្រជាពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​គ្រួសារ​នៅ​ស្រុក​មង្គលបូរី ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ អះអាង​ថា ក្រុមហ៊ុន​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម​លក់​នៅ​ភ្នំ​ធំ បំផ្ទុះ​ថ្ម​ឮ​សំឡេង​ខ្លាំង និង​ខ្ទាត​ដុំ​ថ្ម​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់។ ទន្ទឹម​គ្នា​នេះ អ្នក​ភូមិ​ក៏​ព្រួយ​បារម្ភ​ខ្លាច​ក្រែង​ក្រុម​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ថ្ម​យូរៗ​ទៅ នឹង​រលាយ​អស់​ភ្នំ​ពី​ផែនដី ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ចៅ​ជំនាន់​ក្រោយ​មិន​ស្គាល់​ភ្នំ​ធំ និង​បង្ក​ឲ្យ​មាន​គ្រោះ​ធម្មជាតិ​ផ្សេងៗ​កើត​ឡើង​នៅ​តំបន់​នោះ។
អ្នក​ស្រុក​រស់នៅ​ចង្កេះ​ភ្នំ​ធំ ស្រុក​មង្គលបូរី លើក​ឡើង​ថា ប្រសិន​បើ​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ​នៅ​តែ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម​លក់​ដោយ​សេរី​បន្ត​ទៅ​ទៀត បញ្ហា​នេះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​
ប៉ះពាល់​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ដល់​ការ​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់​ជា​ពុំ​ខាន។
ពលរដ្ឋ​ម្នាក់​រស់នៅ​ចង្កេះ​ភ្នំ​ធំ ឃុំ​អូរប្រាសាទ ស្រុក​មង្គលបូរី លោក អ៊ុច ដន ថ្លែង​ថា ក្រុមហ៊ុន​ចំនួន​៤ ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម​លក់​នៅ​ភ្នំ​ធំ មាន​រយៈពេល​ប្រហែល ៥​ឆ្នាំ​ហើយ ដែល​បាន​ប៉ះពាល់​
ដល់​ការ​រស់នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​នោះ។ លោក​អះអាង​ថា នៅ​ពេល​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​ម្ដងៗ​មាន​សំឡេង​លាន់​ឮ​ដូច​រន្ទះ​បាញ់ ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​រង្គោះរង្គើ​ផ្ទះ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ក្បែរ​នោះ និង​សាលា​រៀន​ប្រេះស្រាំ​អស់​ជាច្រើន​ខ្នង។ ក្រៅ​អំពី​នេះ លោក​ថា​នៅ​ពេល​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម ពេល​ខ្លះ​កម្ទេច​ថ្ម​ខ្ទាត​ចម្ងាយ​រាប់​រយ​ម៉ែត្រ ហើយ​ចំ​ដំបូល​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គាត់​ធ្លុះធ្លាយ​ស្ទើរ​រៀង​រាល់​ខែ ប៉ុន្តែ​ពុំ​មាន​អាជ្ញាធរ ឬ​ក្រុមហ៊ុន​ណា​ចេញ​មក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​សង​សំណង​ខូចខាត​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គាត់​ឡើយ៖ «ខ្ញុំ​សូម​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​បញ្ឈប់​ក្រុមហ៊ុន ឲ្យ​ទៅ​យក​ថ្ម​ភ្នំ​នៅ​កន្លែង​ផ្សេង ហើយ​កន្លែង​នេះ​គ្រាន់​ឲ្យ​ក្មេង​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​មើល​ភ្នំ។ ហើយ​ក្រុមហ៊ុន​បំបែក​ថ្ម​យក​ដី​ទៅ​លក់ យក​ប្រាក់​ធ្វើ​ជា​កម្មសិទ្ធិ​ផ្ទាល់​ខ្លួន»
នៅ​ភ្នំ​ធំ ស្រុក​មង្គលបូរី មាន​ក្រុមហ៊ុន​ធំៗ​ដែល​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម​លក់​ចំនួន ៤​កន្លែង រួម​មាន​ក្រុមហ៊ុន អិត លឿ ក្រុមហ៊ុន គោ ណៃ ក្រុមហ៊ុន នុក ទូច និង​ក្រុមហ៊ុន លឹម សេង។ នៅ​ចង្កេះ​ភ្នំ​នេះ មាន​ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ប្រមាណ ៤០០​គ្រួសារ ហើយ​ពួក​គាត់​ភាគច្រើន​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់​ដូច​គ្នា។
ជាក់ស្ដែង ពលរដ្ឋ​នៅ​ចង្កេះ​ភ្នំ​ធំ​ម្នាក់​ទៀត គឺ​លោក ថាវ ស៊ីណែត លើក​ឡើង​ថា ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​នេះ​បាន​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់​មាន​ទំហំ​ធំធេង​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ឡើង​ជា​បន្តបន្ទាប់ ជាពិសេស​រយៈពេល​ប្រមាណ ២​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ​នេះ។ លោក​អះអាង​ថា កន្លង​ទៅ​មាន​កម្មករ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ក្នុង​ក្រុមហ៊ុន​ខ្លះ ត្រូវ​កម្ទេច​ថ្ម​ខ្ទាត​បាក់​ជើង និង​រង​របួស​ជាច្រើន​នាក់ ប៉ុន្តែ​ខាង​ក្រុមហ៊ុន​តែង​បិទ​បាំង​រឿង​ទាំងអស់​នេះ ដោយ​មិន​បញ្ចេញ​ឲ្យ​សាធារណជន​បាន​ដឹង​ឡើយ គឺ​ព័ត៌មាន​ចេញ​ទៅ​ខាង​ក្រៅ​បាន នៅ​ពេល​ណា​ដែល​មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​ច្រើន​នាក់ ដែល​មិន​អាច​លាក់​បាំង​បាន​ប៉ុណ្ណោះ។ លោក​ស្នើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ បញ្ឈប់​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​ធំ​ទាំងអស់ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​ការ​រស់នៅ​របស់​ពួក​គាត់​នៅ​ជុំវិញ​ចង្កេះ​ភ្នំ​នេះ៖ «ពួក​ខ្ញុំ​ជា​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ក្បែរ​ភ្នំ​ធំ មិន​ចង់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ទីនោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​យើង​មិន​ដឹង​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ហាមឃាត់​បាន។ ម្យ៉ាង​ទៀត គេ​វាយ​បំបែក​ថ្ម​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ ស្ទើរ​តែ​ហិនហោច​ថ្ម​ភ្នំ​អស់​ទៅ​ហើយ»
ទាក់ទង​នឹង​បញ្ហា​នេះ ប្រធាន​មន្ទីរ​រ៉ែ និង​ថាមពល ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ លោក សុត វឌ្ឍនា មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្រុមហ៊ុន​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​ធំ​ចំនួន ៤​កន្លែង​នោះ មាន​ច្បាប់​អនុញ្ញាត​ពី​ក្រសួង​រ៉ែ និង​ថាមពល។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី លោក​ថា​ចំពោះ​ផល​ប៉ះពាល់​ដោយសារ​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​ទៅ​លើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​នោះ គឺ​ខាង​មន្ទីរ​មិន​ហ៊ាន​សម្រេច​ឲ្យ​បញ្ឈប់​ក្រុមហ៊ុន​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​បាន​នោះ​ទេ៖ «កន្លែង​នេះ មន្ទីរ​ម្នាក់​ឯង​មិន​អាច​បញ្ឈប់ ឬ​មិន​បញ្ឈប់​បាន​ទេ លុះត្រា​តែ​គ្រប់​ស្ថាប័ន​ទាំងអស់​ដែល​ពាក់ព័ន្ធ លោក​អ្នក​សម្រេច​បាន​ទៅ​រួច ពីព្រោះ​ការ​ស្នើសុំ​ក៏​គេ​ស្នើសុំ​តាម​រយៈ​រដ្ឋ​អំណាច តាម​រយៈ​ថ្នាក់​ដឹកនាំ​ក្រសួង និង​ថ្នាក់​ខេត្ត តាំង​ពី​ភូមិ-ឃុំ​ឡើង​ទៅ»
អាស៊ីសេរី មិន​អាច​ទាក់ទង​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​ធំ និង​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​ក្រសួង​រ៉ែ និង​ថាមពល ដើម្បី​សុំ​អត្ថាធិប្បាយ​ជុំវិញ​ពី​ការ​លើក​ឡើង​របស់​អ្នក​ស្រុក​បាន​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១៣ វិច្ឆិកា។
ចំណែក​ក្រុមប្រឹក្សា​ស្រុក​មង្គលបូរី មក​ពី​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ លោក ឡុង ឡាវី មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្រុមហ៊ុន​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម​ទាំងនោះ​ពុំ​បាន​ផ្ដល់​ផល​ប្រយោជន៍​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់នៅ​តំបន់​នោះ​ឡើយ។ លោក​អះអាង​ថា កន្លង​ទៅ លោក​ធ្លាប់​លើក​បញ្ហា​នេះ​នៅ​ក្នុង​អង្គ​ប្រជុំ​សាលា​ស្រុក​មង្គលបូរី ដើម្បី​ដោះស្រាយ​ពី​ការ​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​រស់នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ចង្កេះ​ភ្នំ​ធំ ជាច្រើន​លើក​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​ពុំ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព៖ «ខ្ញុំ​ចង់​ឲ្យ​បញ្ឈប់​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​ជា​បន្ទាន់ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ខ្លាច​ហិនហោច​អស់​ភ្នំ​បាត់​ពី​ផែនដី ហើយ​ទី​២ មាន​សំឡេង​រំខាន​វា​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​សិក្សា​របស់​សិស្ស​នៅ​ទីនោះ»
កាល​ពី​រសៀល​ថ្ងៃ​ទី​១៦ តុលា ថ្ម​ធ្លាក់​សង្កត់​ខូច​អេស្កាវាទ័រ​ចំនួន ២​គ្រឿង និង​ស្លាប់​មនុស្ស​ចំនួន ៣​នាក់ រួម​មាន​លោក លឹម ប៊ុនឡុង អាយុ ២៦​ឆ្នាំ លោក ហែម គឹមឡេង អាយុ ៥២​ឆ្នាំ និង​លោក ថន រដ្ឋា អាយុ ៣៦​ឆ្នាំ ដែល​អ្នក​ទាំង​បី​កំពុង​ធ្វើ​ការ​នៅ​កន្លែង​កើត​ហេតុ​នៅ​ភូមិ​ភ្នំធំត្បូង ឃុំ​ប្រាសាទ ស្រុក​មង្គលបូរី។ ក្រោយ​មក អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ បាន​ផ្អាក​ក្រុមហ៊ុន លឹម សេង មិន​ឲ្យ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ថ្ម​ភ្នំ​បណ្ដោះអាសន្ន រហូត​មក​ទល់​ពេល​នេះ​មិន​ទាន់​ដំណើរ​ការ​នៅ​ឡើយ។ ចំណែក​ក្រុមហ៊ុន​វាយ​បំបែក​ថ្ម ៣​ផ្សេង​ទៀត​នៅ​បន្ត​សកម្មភាព​របស់​ខ្លួន​ដដែល។
មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក (ADHOC) ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ កត់​សម្គាល់​ថា ក្រុមហ៊ុន​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម​នៅ​ភ្នំ​ធំ ស្រុក​មង្គលបូរី នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​រលាយ​អស់​ភ្នំ និង​ប៉ះពាល់​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​តំបន់​នោះ។ លោក​ជំរុញ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេស​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​រ៉ែ និង​ថាមពល ត្រូវ​ពិនិត្យ​ឡើង​វិញ​នូវ​ច្បាប់​ដែល​បាន​អនុញ្ញាត ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ទាំងនោះ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​វាយ​បំបែក​ថ្ម ឬ​ស្នើ​ឲ្យ​បញ្ឈប់​ក្រុមហ៊ុន​ទាំងនោះ​តែ​ម្ដង៖ «អ៊ីចឹង​បញ្ហា​កើត​ឡើង​ជា​បន្តបន្ទាប់​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​មន្ត្រី​មាន​អំណាច និង​អ្នក​មាន​លុយ​មាន​កាក់ តែងតែ​ជីក​កកាយ​ភ្នំ​យក​ដី​លក់ ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន ដើម្បី​បាន​ក្លាយ​ជា​អ្នក​មាន ហើយ​ធ្វើ​បាត់បង់​ធនធាន​របស់​រដ្ឋ​ដោយសារ​តែ​ខ្លួន»
រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​មាត្រា​៥៩ ចែង​ថា រដ្ឋ​ត្រូវ​រក្សា​ការពារ​បរិស្ថាន និង​តុល្យភាព​នៃ​ភោគទ្រព្យ​ធម្មជាតិ ហើយ​ត្រូវ​ចាត់ចែង​ឲ្យ​មាន​ផែនការ​ច្បាស់លាស់​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង មាន​ជាអាទិ៍ ដីធ្លី ទឹក អាកាស ខ្យល់ ប្រព័ន្ធ​អេកូឡូស៊ី រ៉ែ ថាមពល ប្រេងកាត និង​ឧស្ម័ន ថ្ម និង​ខ្សាច់ ត្បូង​ថ្ម ព្រៃ​ឈើ និង​អនុផល​ព្រៃ​ឈើ ពពួក​សត្វ​ព្រៃ មច្ឆជាតិ និង​ធនធាន​ធម្មជាតិ ជាដើម៕
ដោយ ហ៊ុំ ចំរើន 2016-11-14
ប្រភព៖ RFA Khmer

No comments:

Post a Comment