Monday, July 4, 2016

សារ​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​អាមេរិក​ជូន​អ្នក​នយោបាយ​ខ្មែរ​ក្នុង​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ឯករាជ្យ​ជាតិ​អាមេរិក

វីល្លៀម ហៃដ្ដ៍ ២០១៦ ៨៥៥
ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ប្រចាំ​កម្ពុជា លោក វីល្លៀម ហៃដ្ដ៍ (William Heidt) ថ្លែង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​២០១៦។ Photo/Alexander Ledet
នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤ កក្កដា ដែល​ជា​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ឯករាជ្យ​ជាតិ​របស់​សហរដ្ឋ​អាមេរិក ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ប្រចាំ​កម្ពុជា លោក វីល្លៀម ហៃដ្ត៍ (William Heidt) បាន ​សរសេរ​សារ​មួយ​បញ្ចេញ​ទស្សនៈ​របស់​លោក​អំពី​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ដែល​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​តម្លៃ​នយោបាយ​សំខាន់​បំផុត​មួយ​របស់
​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។ ក្នុង​សារ​នោះ លោក វីល្លៀម ហៃដ្ត៍ ក៏​បង្ហាញ​ពី​ការ​យល់​ឃើញ​របស់​លោក​ចំពោះ​ដំណើរ​ការ​ប្រជាធិបតេយ្យ​នៅ​ កម្ពុជា។

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៨ ខែ​វិច្ឆិកា ខាង​មុខ​នេះ ពលរដ្ឋ​អាមេរិកាំង នឹង​នាំ​គ្នា​ទៅ​បោះឆ្នោត​ដើម្បី​ជ្រើសរើស​
ប្រធានាធិបតី​ថ្មី​របស់​ខ្លួន រួម​ទាំង​រើស​មន្ត្រី​មូលដ្ឋាន មន្ត្រី​រដ្ឋ និង​មន្ត្រី​សហព័ន្ធ​ជាច្រើន​ពាន់​នាក់​ផ្សេង​ទៀត។ ការ​បោះឆ្នោត​នៅ​ឆ្នាំ​នេះ ត្រូវ​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​ព្រឹត្តិការណ៍​ប្រកួត​ប្រជែង​ដ៏​ក្តៅ​គគុក
​បំផុត​ មួយ​នៅ​ក្នុង​ប្រវត្តិសាស្ត្រ ខណៈ​ដែល​បក្ខជន​បក្ស​ទាំង​ពីរ​មាន​ទស្សនៈ​ខ្លាំង​រៀងៗ​ខ្លួន។
បើ​ទោះ​ជា​សម្ដី​ឃោសនា និង​មហិច្ឆតា​នៃ​ការ​បោះឆ្នោត​មាន​លក្ខណៈ​បែប​ណា​ក្តី គោលការណ៍​ស្នូល​នៃ​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​របស់​យើង នឹង​នៅ​តែ​ដដែល មិន​ថា​ភាគី​ណា​មួយ​នឹង​ឈ្នះ​ឡើង​កាន់​អំណាច​នោះ​ទេ។ អ្នក​ឈ្នះ ឈ្នះ​ដោយ​រីករាយ អ្នក​ចាញ់ ចាញ់​ដោយ​អស់​ចិត្ត ហើយ​ឆន្ទៈ​របស់​ពលរដ្ឋ​អាមេរិក នឹង​ត្រូវ​គោរព ដូច​ដែល​យើង​បាន​ធ្វើ​ជាង ២០០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ។ ក្រោយ​ពេល​បោះឆ្នោត​រួច ទាំង​បេក្ខជន ទាំង​បក្ស​នយោបាយ ទុក​ការ​បោះឆ្នោត​នៅ​ម្ខាង អ្នក​ឈ្នះ​នឹង​ត្រូវ​ឡើង​ដឹក​នាំ​ប្រទេស ខណៈ​អ្នក​ចាញ់​នឹង​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ប្រជែង​ក្នុង​ការ​បោះឆ្នោត​ក្នុង​ ពេល​ខាង​មុខ​ទៀត។
លក្ខណៈ​ប្រជាធិបតេយ្យ​មិន​ដូច​គ្នា​ទាំងអស់​នោះ​ទេ។ អ្វី​ដែល​ដំណើរ​ការ​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក មិន​ប្រាកដ​ថា​អាច​ដំណើរ​ការ​នៅ​កម្ពុជា បាន​នោះ​ទេ។ ប៉ុន្តែ​បើ​ទោះ​ជា​ប្រជាធិបតេយ្យ​នោះ​មាន​លក្ខណៈ​បែប​ណា​ក្តី កម្លាំង​នយោបាយ​ទាំងអស់​ត្រូវ​ទទួល​យក​នូវ​គោលការណ៍​គ្រឹះ​ដែល​ថា​គូ​ បដិបក្ខ​របស់​ពួក​គេ​មាន​សិទ្ធិ​ស្រប​ច្បាប់ ក្នុង​ការ​ចូលរួម​តស៊ូ​មតិ​ក្នុង​រឿង​នយោបាយ។ អ្នក​នយោបាយ​មក​ពី​គ្រប់​ភាគី​ទាំងអស់ អាច​មាន​មតិ​ផ្ទុយ​គ្នា​លើ​បញ្ហា​នានា ឬ​អាច​មិន​ចូល​ចិត្ត​គ្នា​ក៏​ថា​បាន ក៏ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​ត្រូវ​ទទួល​យក​ការ​ពិត​ថា គូ​បដិបក្ខ​របស់​ខ្លួន​មាន​សិទ្ធិ​តស៊ូ​មតិ​ដើម្បី​ការពារ​ផល​ប្រយោជន៍​របស់ ​ពួក​គេ ហើយ​ដែល​ភាគី​ម្ខាង​ទៀត​ត្រូវ​គោរព។
ខ្ញុំ​មាន​ឱកាស​បាន​ស្គាល់​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​រដ្ឋាភិបាល និង​មន្ត្រី​បក្ស​ប្រឆាំង​ជាច្រើន​តាំង​ពី​ខ្ញុំ​បាន​វិល​ត្រឡប់​មក​កម្ពុជា កាល​ពី ៩​ខែ​មុន។ ជា​រួម ពួក​គេ​ជា​មនុស្ស​ល្អ ស្នេហា​ជាតិ ហើយ​កំពុង​ខិតខំ​ធ្វើ​ការងារ​សម្រាប់​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​របស់​កម្ពុជា។ ប៉ុន្តែ​គ្មាន​ភាគី​ណា​មួយ​ហាក់​ទទួល​យក​ភាព​ស្រប​ច្បាប់​របស់​ភាគី​មួយ​ ផ្សេង​ទៀត​នោះ​ទេ។ ជាង​មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​ការ​ប្រកាស​នូវ​វប្បធម៌​សន្ទនា​របស់​បក្ស​ទាំង​ពីរ ខ្ញុំ​ឃើញ​មាន​ការ​សន្ទនា​ក្នុង​លក្ខណៈ​គោរព​គ្នា ឬ​ផ្អែមល្ហែម​ដាក់​គ្នា​បាន​កើត​ឡើង​តិចតួច​ណាស់។ នៅ​ពេល​និយាយ​ដល់​ការ​ទទួល​ស្គាល់​សិទ្ធិ​របស់​គូ​បដិបក្ខ ក្នុង​ការ​តស៊ូ​មតិ​ដើម្បី​ការពារ​ផល​ប្រយោជន៍​ខ្លួន ដែល​ជា​គ្រឹះ​នៃ​ការ​ផ្សះផ្សា​នោះ ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​ថា វា​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​តិចតួច​ណាស់​របស់​ភាគី​ទាំង​ពីរ តាំង​ពី​ខ្ញុំ​មក​បំពេញ​បេសកកម្ម​នៅ​កម្ពុជា ក្នុង​អំឡុង​ចុង​ទសវត្សរ៍​១៩៩០។
ប្រសិន​បើ​ចង់​ឲ្យ​ប្រជាធិបតេយ្យ​នៅ​កម្ពុជា រឹងមាំ​ដូច​ដែល​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ចង់​បាន​មែន​នោះ អ្នក​នយោបាយ​មក​ពី​គ្រប់​ភាគី​ទាំងអស់ ចាំបាច់​ត្រូវ​បែង​ចែក​ឲ្យ​ដាច់​ស្រឡះ​រវាង​ការងារ នយោបាយ និង​បញ្ហា​ផ្ទាល់​ខ្លួន។ ពួក​គេ​ចាំបាច់​ត្រូវ​យល់​ថា ភាគី​ទាំង​ពីរ​អាច​មាន​ទស្សនៈ​ផ្ទុយ​គ្នា​អំពី​ទិសដៅ​របស់​ប្រទេស​ជាតិ​ដែល​ ត្រូវ​ដើរ តែ​ក្នុង​ពេល​ជាមួយ​គ្នា​នោះ ពួក​គេ​ចែក​រំលែក​ដូច​គ្នា​នូវ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​ប្រទេស​ជាតិ ចំពោះ​ពលរដ្ឋ និង​ស្ថាប័ន​របស់​ខ្លួន។ ជា​រួម ពួក​គេ​ត្រូវ​ទទួល​ស្គាល់​ចំណុច​ល្អ​របស់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក។
វា​មាន​ភាព​ខុស​គ្នា​រវាង​ការ​មិន​យល់​ស្រប​គ្នា​ជាមួយ​គូ​បដិបក្ខ និង​ការ​ចាត់​ទុក​គូ​បដិបក្ខ​ថា​ជា​សត្រូវ។ អ្នក​នយោបាយ​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក តែង​មាន​ទស្សនៈ ឬ​ការ​យល់​ឃើញ​ផ្ទុយ​ស្រឡះ​ពី​គ្នា​សឹង​គ្រប់​រឿង​ទាំងអស់ ប៉ុន្តែ​អ្នក​នយោបាយ និង​បុរស​រដ្ឋ​របស់​យើង គោរព​សិទ្ធិ​គូ​បដិបក្ខ​របស់​ពួក​គេ ក្នុង​ការ​ទាមទារ​ផល​ប្រយោជន៍ និង​ប្រកួត​ប្រជែង​នៅ​ក្នុង​ការ​បោះឆ្នោត។ ពួក​គេ​ដឹង​ថា ការ​ហៅ​គ្នា​ថា​ជា​ជន​ក្បត់​ជាតិ ឬ​ការ​ប្រជែង​គ្នា​ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​អ្នក​នេះ​ស្នេហា​ជាតិ ឬ​អ្នក​នោះ​ក្បត់​ជាតិ នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​បាត់​តម្លៃ​នយោបាយ​ប្រទេស​របស់​យើង។
ប៉ុន្តែ​នេះ​ក៏​មិន​មែន​មាន​ន័យ​ថា វា​សុទ្ធតែ​អ៊ីចឹង​ទាំងអស់​នោះ​ទេ​ពី​ដើម​មក។ នៅ​គ្រា​ដំបូង​នៃ​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​របស់​យើង អ្នក​នយោបាយ​យើង​ក៏​តែង​វាយ​ប្រហារ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ហើយ​វា​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​អស់​ជាច្រើន​ឆ្នាំ ទើប​អ្នក​នយោបាយ​យើង​ដឹង​ថា ការ​វាយ​ប្រហារ​គ្នា ការ​មិន​យល់​គ្នា គឺ​គ្មាន​ប្រយោជន៍​ឡើយ​សម្រាប់​ភាគី​នីមួយៗ និង​សម្រាប់​ប្រទេស​ជាតិ។
នៅ​ពេល​ខ្ញុំ​មក​ដល់​កម្ពុជា ក្នុង​នាម​ជា​ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ប្រចាំ​កម្ពុជា កាល​ពី​ខែ​កញ្ញា មក ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ចំពោះ​ការ​រីក​ចម្រើន​ដែល​កម្ពុជា សម្រេច​បាន​តាំង​ពី​ទសវត្សរ៍​១៩៩០។ សេដ្ឋកិច្ច​រីក​លូតលាស់ ការ​អភិវឌ្ឍ​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ពលរដ្ឋ​មាន​សុខភាព​ប្រសើរ​ជាង​មុន មាន​ការ​អប់រំ​ជាង​មុន និង​មាន​សង្គម​ស៊ីវិល​ធ្វើ​ការងារ​ខ្លាំងក្លា​ជាង​មុន។ ចំណែក​យុវជន​កម្ពុជា វិញ ពួក​គេ​មាន​សុទិដ្ឋិនិយម និង​មោទនភាព​ចំពោះ​ប្រទេស​របស់​ខ្លួន និង​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច​ដើម្បី​ចូលរួម​នាំ​មក​នូវ​ភាព​រីក​ចម្រើន​សម្រាប់ ​អនាគត​កម្ពុជា។ កម្ពុជា បាន​ឆ្លង​កាត់​ការ​លំបាក​អស់​រយៈពេល​ជាច្រើន​ឆ្នាំ ប៉ុន្តែ​អសមត្ថភាព​របស់​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ​នយោបាយ​របស់​កម្ពុជា ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ការងារ​ជាមួយ​គ្នា​ដើម្បី​នាំ​មក​នូវ​ផល​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​ ប្រទេស​ជាតិ បន្ត​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រទេស​នេះ​មិន​អាច​ឈាន​ទៅ​ដល់​សម្រេច​បាន​នូវ​សក្ដានុពល​ ពេញលេញ​របស់​ខ្លួន។
នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៤ កក្កដា យើង​នឹង​ប្រារព្ធ​ខួប ២៤០​ឆ្នាំ​បុណ្យ​ឯករាជ្យ​ជាតិ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។ ប្រទេស​ជាតិ​យើង​បាន​ឆ្លង​កាត់​ការ​ឡើង​ចុះ​ជា​បន្តបន្ទាប់ ប៉ុន្តែ​ពី​រយៈពេល​មួយ​ទៅ​រយៈពេល​មួយ លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​របស់​យើង​មិន​ត្រឹម​តែ​រស់​រាន​មាន​ជីវិត​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ថែម​ទាំង​រីក​លូតលាស់​ទៀត​ផង។ ការងារ​របស់​ប្រជាធិបតេយ្យ នឹង​មិន​មាន​ថ្ងៃ​បញ្ចប់​ឡើយ តែ​យើង​កំពុង​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​វា​រីក​ចម្រើន។ ក្នុង​នាម​ជា​មិត្ត​របស់​កម្ពុជា ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​យ៉ាង​មុតមាំ​ថា ទាំង​រដ្ឋាភិបាល ទាំង​បក្ស​ប្រឆាំង​របស់​កម្ពុជា អាច​ឈោង​រក​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ក្នុង​ស្មារតី​ស្នេហា​ជាតិ និង​ការ​ផ្សះផ្សា ដើម្បី​ធ្វើ​ការងារ​សម្រាប់​ប្រទេស​ជាតិ​ដូច​គ្នា។
ទស្សនៈ​ដែល​បាន​រៀបរាប់​ខាង​ដើម គឺ​ជា​ទស្សនៈ​ផ្ទាល់​របស់​លោក វីល្លៀម ហៃដ្ត៍ ឯកអគ្គរដ្ឋទូត​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​ប្រចាំ​កម្ពុជា។ វា​មិន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ទស្សនៈ​របស់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី ឡើយ៕
2016-07-04 ដោយ យាង សុជាមេត្តា

No comments:

Post a Comment